O nas

Idea budowy spółdzielczego bloku dla ludzi chorych na reumatyzm znalazła swój początek w dniu, gdy pp. Reksiowie przekazali na rzecz Polskiego Towarzystwa Reumatologicznego swoją trzypiętrową kamienicę pod warunkeim, że znajdą w nim schronienie ludzie chorzy na reumatyzm. Syn pp. Reksiów – słuchacz Państwowej Szkoły Morskiej poległ w obronie Gdyni w szeregach Czerwonych Kosynierów. Po wojnie pp. Reksiowie, których dom zajęty był przez lokatorów, zamieszkali w Sopocie, a jako ciężko chorzy na gościec pozostawali pod stałą, troskliwą opieką dr Jadwigi Titz-Kosko – dyrektora Szpitala Reumatologicznego. W dowód uznania i wdzięczności dla ludzi niosących pomoc reumatykom i zrozumieniu trudnej sytuacji chronicznie chorych na gościec zapisali w testamencie Polskiemu Towarzystwu Reumatologicznemu swoją kamienicę w Gdyni przy ul. Warszawskiej 20. Wartość tego domu oszacowano wówczas na kwotę 504 790 złotych.

Długo trwały pertraktacje z władzamni miasta. W rezultacie Prezydium Miejskiej Rady Narodowej w Gdyni postanowiło przyjąc dom pp. Reksiów i przekazać w zamian Towarzystwu Reumatologicznemu działkę budowlaną na Witominie. Teren położony tuż pod lasem nadawał się świetnie pod budowę. I wtedy właśnie inicjatorka inwestycji, dr Jadwiga Titz-Kosko powzięła myśl, by dom dla chorych na gościec wybudować na zasadach spółdzielni mieszkaniowej.

17 lutego 1967 r. odbyło się w Sopocie założycielskie zebranie spółdzielni mieszkaniowej. W czasie tego zebrania ogłoszono błyskawiczny konkurs, w wyniku którego powstała nazwa: Spółdzielnia Mieszkaniowa „Za Falochronem”. Na czele trzyosobowego Zarządu stanęła inicjatorka tego pięknego przedsięwzięcia. Wśród pierwszych członków Spółdzielni znalazła się również p. Reksiowa (jej mąż już nie żył). Nie była jednak na zebraniu, leżała chora na oddziale Szpitala Reumatologicznego.

W dniu 10 sierpnia 1967 Spółdzielnia została zarejestrowana w Sądzie Powiatowym Wydziale II Cywilnym w Gdyni w Wojewódzkim Związku Spółdzielni Mieszkaniowych w Gdańsku.

W dniu 15 października 1968 pomiędzy Spółdzielnią Mieszkaniową „Za Falochronem” w Gdyni a Wydziałem Zdrowia i Opieki Społecznej Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej w Gdańsku została zawarta umowa wstępna o realizacji inwestycji wspólnej w zakresie budowy obiektu mieszkalnego wraz z budynkiem leczniczo-rehabilitacyjnym w Gdyni Witominie przy ul. Chwarznieńskiej. Z uwagi na zadania, jakie miała spełniać wspólna inwestycja, jej współinwestorami i udziałowcami mieli być również:

• Polskie Towarzystwo Reumatologiczne Oddział w Gdańsku
• Wojewódzki Związek Inwalidów w Gdańsku
• Wojewódzki Komitet Kultury Fizycznej i Turystyki w Gdańsku.

Jednak z powodu braków finansowych żadne z nich nie wywiązało się z umowy.

Przyszli mieszkańcy wzięli na siebie cały ciężar związany z inwestycją i dokonali wpłat obowiązujących spóldzielnie typu lokatorskiego

W dniu 30 maja 1973 przybyli pierwsi lokatorzy Domu „Za Falochronem” przy ul. Chwarznieńskiej 136/138. Pierwszego mieszkańca powitano chlebem, solą i kwiatami.

Początkowo przyjmowano chętnych z całego kraju. Po kilku latach, gdy lista oczekujących przekroczyła 2000 osób, postawiono warunek, że tylko mieszkańcy Trójmiasta mogą starać się o mieszkanie – w roku 1987 osiągnęła 3 500. Wkład mieszkaniowy wynosił 750 000 złotych przy średniej płacy miesięcznej 29 200 złotych, co stanowiło ponad 25 średnich pensji. W latach siedemdzisiątych Spółdzielnia zawarła umowę z Wydziałem Zdrowia na 10 lat, na podstawie której pracownicy Państwowego Domu Pomocy Społecznej (PDPS) świadczyli usługi w zakresie opieki, wyżywienia i prania.

Z dniem 31 grudnia 1991 r. zlikwidowano Państwowy Dom Pomocy Społecznej w Gdyni, natomiast 1 stycznia 1992 roku zarządzeniem Wojewody Gdańskiego powołano Ośrodek Opiekuńczy. Świadczy on:

• usługi opiekuńcze w mieszkaniach członków Spółdzielni,
• wyżywienie,
• usługi pralnicze.

Ośrodek jest państwową jednostką organizacyjną i bużetową podporządkowaną Wojewodzie Gdańskiemu. Mieszkańcy nie oddają części swoich emerytur/rent, lecz płacą sami za wszystkie świadczone usługi.

Na nadzwyczajnym walnym zgromadzeniu Przedstawicieli Członków podjęto uchwałę nr 1/95 na podstawie której Spółdzielnia Miszkaniowa „Za Falochronem” została podzielona na dwie spółdzielnie. 11 grudnia 1995 r. Sąd Rejonowy w Gdańsku Wydział XII Gospodarczy Rejestrowy po rozpatrzeniu wniosku Zarządu Spółdzielni Mieszkaniowej „Za Falochronem” w Gdyni postanowił dokonać podziału Spółdzielni na

• Spółdzielnię Mieszkaniową „Za Falochronem” jako spółdzielnię dotychczasową,
• Spółdzielnię Mieszkaniową Osób Niepełnosprawnych im. dr Jadwigi Titz-Kosko jako spółdzielnię nowo powstałą i wpisaną do rejestru sądowego RSA 966.

Z dniem 1 stycznia 1996 r. nastąpił faktyczny podział Spółdzielni.

Spółdzielnia z członkami zamieszkałymi w budynku przy ul. Chwarznieńskiej i przy ul. Norwida przyjmując nową nazwę powróciła do pierwotnych założeń – niesienia pomocy i opieki tym, którzy jej tak bardzop potrzebują i chce swe szczytne idee wytyczone przez dr. Jadwigę Titz-Kosko realizować wspólnie ze wszystkimi ludźmi dobrej woli, wrażliwymi na ludzkie cierpienia a szczególnie z władzami miasta Gdyni i województwa.

Uchwałą nr 2/2002 z dnia 19.12.2002 Nadzwyczajnego Walnego Zgromadzenia Przedstawicieli Członków dokonano podziału spółdzielni. Ze spółdzielni Mieszkaniowej Osób Niepełnosprawnych wydzieliła się nowa spółdzielnia Mieszkaniowa im. Cypriana Kamila Norwida na bazie nieruchomości przy ul. Norwida.

Datą podziału organizacyjnego jest dzień 1.01.2003r.

Uchwałą nr 7/2010 z dnia 22.06.2010r. Walne Zgromadzenie Członków przyjęło zmianę nazwy spółdzielni na Spółdzielnię Mieszkaniową SENIOR im. dr Jadwigi Titz-Kosko.